CHARME seu CARME

CHARME, seu CARME

mater Britomartis, ex Iove. Diodor. Sic. l. 5. Βριτόμαρτιν δὲ, τὴν προσαγορευ ομένην Δίκτυνναν, μυθολογοῦσι γενέςθαι μεν εν Καινοῖ τῆς Κρήτης ἐκ Διὸς καὶ Χάρμης. Meminit eiusdem Scriptor Ceiris: item Pausan. cuius verba ad Ceirin protulit Ios. Scaliger, nec non Antonius Liberalis, eidem nominatus. Vide quoque Casp. Barthium, Ammadvers. ad Papin. Statum Part. 3. p. 1045.